Αρχές Σεπτέμβρη, σε ένα μεσημεριανό σερφάρισμα απίστευτης βαρεμάρας, διαβάζω σε blogs και σε sites ότι η Ελένη Μενεγάκη μεταφέρεται στη ζώνη 13:00-16:00! Αναμφίβολα ήταν ηχηρή τηλεοπτική είδηση, η πιο απόλυτα μη αναμενόμενη είδηση που περιμέναμε να ακούσουμε…
Τι έγινε?? Χλαπαταγή και συναγερμός αδέρφια!! Συζητήσεις επί συζητήσεων, αναλύσεις επί αναλύσεων, απορίες για το αν η Ελένη θα σηκώσει φωνή ,φρύδι με τα χέρια στη μέση για να ανταπεξέλθει στο μεσημεριανό μπουρλότο, ΄΄καλοπροαίρετες νουθεσίες’’ για να μην υποστεί Βατερλό και ναυάγιο στη νέα της ζώνη και άλλα τέτοια ενδιαφέροντα για να γεμίσουν δελτία και εκπομπές σε έναν Σεπτέμβρη χωρίς ειδήσεις…
Έφτασε λοιπόν η πρώτη Δευτέρα του Οκτώβρη κι έκανε πρεμιέρα η ΄΄Ελένη΄΄(όνομα και εκπομπή, μη μου μπερδεύεστε…).. Ωραιότατη, μαυρισμένη, ανανεωμένη και γλυκά αγχωμένη μας είπε την πρώτη καλησπέρα όχι μόνο της σεζόν, αλλά και της καριέρας της ίσως…Είδαμε νέα πρόσωπα σε συνδυασμό με τους βετεράνους ΄΄γερόλυκους΄΄ Γρηγόρη και Θοδωρή και την συμπαθέστατη Άση Μπήλιου, με μια εκπομπή που υποσχόταν κάτι το διαφορετικό, χωρίς ωστόσο να αλλάζει η φυσιογνωμία που την έχει καθιερώσει εδώ και αρκετά χρόνια.. Αυτή είναι και η διαφορά της Ελένης από όλους τους άλλους…Αλλάζει ανεπαίσθητα, χωρίς ηχηρά λόγια και κινήσεις εντυπωσιασμού, είναι σταθερό το ραντεβού με εκείνη , με συνεχή όμως επανατροφοδότηση ενδιαφέροντος, μια κλασική τηλεοπτική φρέσκια παρουσία, όσο αδόκιμη κι αν είναι η έκφραση…
Τι μας πρόσφερε η φετινή εκπομπή; Είδαμε εξαιρετικά κοινωνικά θέματα, ανθρώπους της διπλανής πόρτας που μίλησαν για τη ζωή τους, αφηγήθηκαν τη δική τους ιστορία, είπαν τη δική τους αλήθεια δίνοντας θάρρος, κουράγιο και έγιναν παράδειγμα θέλησης και αγώνα για ζωή. Παρουσιάστηκαν ανθρώπινα, χωρίς εκβιασμένο συναίσθημα, χωρίς ιλουστρασιόν συγκίνηση, χωρίς κροκοδείλια δάκρυα και η Ελένη Μενεγάκη τους συμπεριφέρθηκε σαν άνθρωπος και όχι σαν τηλεπερσόνα υπό τη δαμόκλειο σπάθη της τηλεθέασης.. Ακόμη, είδαμε ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις που φανέρωναν την υστέρηση των late night talk-shows που τις είχαν ως σημαία, είδαμε τη στήλη του Αλεξ Κάβδα με θέματα μη αναμενόμενα που εξέπληξαν ευχάριστα ακόμη και κοινό που δεν παρακολουθούσε ψυχαγωγικά μαγκαζίνο, λιγουρευτήκαμε απίστευτα τις συνταγές του Βασίλη Καλλίδη και της Αννας Μαρίας Μπαρού (στάχτη και μπούρμπερι ο θερμιδομετρητής), γελάσαμε, συγκινηθήκαμε, παίξαμε, κλείσαμε πονηρά το μάτι και περάσαμε ωραία…
Φυσικά η ΄΄Ελένη΄΄ μας έβαλε και σε μπελάδες, μας προκάλεσε δυσκολίες, μας τα έφερε όλα τούμπα…Πρώτον το Twitter....Ξέρετε τι θα πει εκεί που είχαμε όλα τα άλλα από τις αιώνιες Ελληνίδες και Κύπριες μάνες, να έχουμε και το τιτάνιο εγχείρημα να τις μάθουμε να χειρίζονται το Twitter για να επικοινωνούν με την Ελένη? Πιο πιθανό είχαμε να μάθουν μίνι γκολφ παρά να θελήσουν να τουιτάρουν… Ένα θα πω, αν τα laptop είχαν φωνή, θα έκαναν συλλαλητήριο έξω από την Πέτσα-Βακαλοπούλου, στο στούντιο της Ελένης.. Απολογισμός: Χιλιάδες καμένα φαγητά, χιλιάδες καμένα ρούχα από ξεχασμένα σίδερα, χιλιάδες αποκληρωμένοι γιοι και κόρες από τις ανεπίδεκτες μαθήσεως μητέρες έπειτα από ομηρικούς καβγάδες στους υπολογιστές... Αλλά χαλάλι της, η Ελένη και στο Τwitter είναι πηγή κεφιού και ατάκας…
Δεύτερον η μαγειρική…. Μια ο Καλλίδης, μια η Άννα Μαρία, τα έχουμε καβαντζώσει όλοι 5-6 (και βάλε) κιλάκια, αγκομαχούν οι ραφές από τα τζιν, αναστενάζουν τα πάλαι ποτέ στενά μπλουζάκια μας, για τα σοκολατένια σπιτάκια της Άννας Μαρίας μόνο τον "Μπομπ τον Μάστορα" που δεν φέραμε.. Οι γυμναστές μας έκοψαν την καλημέρα, οι υπάλληλοι των σούπερ μάρκετ έγιναν κολλητοί μας, η ζυγαριά μας έδειξε το σκληρό και ανάλγητο πρόσωπο της... Αλλά καλοφάγαμε, γευτήκαμε ρε παιδί μου, το απολαύσαμε το φαγητό απενοχοποιημένα σαν γνήσια κοιλιόδουλα όντα...
Τρίτον, το στήσιμο που έχουμε φάει σε ραντεβού και στη δουλειά… Όταν είχαμε καθυστερήσεις στην άφιξη, ξέραμε ότι η Άση έλεγε για τον ανάδρομο και τους καρμικούς έρωτες…Όταν είχαμε απουσίες, ξέραμε ότι υπήρχε Ειρήνη Χειρδάρη στον ορίζοντα…Όταν είχαμε έλλειψη γυναικών, ξέραμε ότι έπαιζαν μαθήματα μακιγιάζ…Αποτέλεσμα: Χιλιάδες στημένοι άνθρωποι σε ραντεβού, αλλά και πάλι χαλάλι της..
Λίγες μέρες πριν το καλοκαιρινό αντίο της εκπομπής, νομίζω ότι ήταν μία από τις λίγες εκπομπές που αισθανόμαστε ότι δεν ήθελε τίποτα παραπάνω από εμάς, παρά μόνο να μας κρατήσει και να της κρατήσουμε παρέα, χωρίς υπερβολές, εξυπνάδες, κακίες και κυρίως χωρίς να μας κουράζει και να μας αγχώνει. Ραντεβού το Σεπτέμβρη λοιπόν!!!!!!!
Όλη η ομάδα του "Fans of Eleni Menegaki" ευχαριστούμε θερμά τον Skroutz για το υπέροχο κείμενο του , που παραχώρησε αποκλειστικά για το blog μας !
Επισκεφθείτε το blog του στο http://skroutzforever.blogspot.com/ για να διαβάσετε περισσότερες αναρτήσεις με το δικό του χαρακτηριστικό ύφος !